‘Begrijp ik het goed: de PVV zegt: Syrië is veilig en Almere is onveilig?’. Mijn fractiegenoot Bastiaan Malotaux gaf op een verrassende wijze in een paar woorden een samenvatting van het betoog van Toon van Dijk, gemeenteraadslid voor de PVV,  bij laatste algemene beschouwingen van de gemeenteraad in Almere. Het ging over ‘gelukszoekers’ en de onveiligheid die ze zouden veroorzaken in Almere. 

Ik zit nu in een vliegtuig en heb net een film gezien over de Eerste Wereld oorlog. Ik heb wat tranen in mijn ogen. Wie mij mij persoonlijk heel goed kent, zegt: ach dat komt omdat hij teveel meegemaakt de laatste jaren. Teveel aan emotie. Ja, dat klopt: ik heb wat meegemaakt wat emoties losmaakt. Maar dat is het niet. Want het is helemaal niets in vergelijking met wat er gebeurt in een oorlog. In een oorlog verdwijnen alle zekerheden. Ik maak me nu druk over mijn hypotheek, mijn huis en of ik wel genoeg pensioen later krijg. Maar dat is een lachertje in het perspectief van een oorlog. Een oorlog  kan daar in drie seconden een einde aan maken. Dan ben je alles kwijt: je huis, je werk, je geld, je kinderen, je geliefde.

Ik moet denken aan wat Geert Mak schreef over de Eerste Wereldoorlog in het boek In Europa: het moest gebeuren, de mensen, de wereld was toe aan een oorlog. De geschiedenis leidde er naar toe. Niemand kon de loopgravenoorlog in België tegen houden, integendeel men leefde er naar toe. Dat iemand oorlog wil dat kun je niet begrijpen. De oorlog, dat heb ik nooit begrepen. Mijn ouders hebben de oorlog meegemaakt. Ik ben  opgegroeid in een tijd dat de oudere generatie de oorlog konden na vertellen en dat voor mijn gevoel tot vervelens toe deden. De persoonlijke verhalen die mensen meegemaakt hadden, die hoorde je echter niet, dat was te pijnlijk. Dat stopten ze weg. Hetzelfde ervaar ik met vluchtelingen. Ze vertellen niet over de verkrachting van hun vrouw of dochter door soldaten, de dood van hun ouders door een bom. Een Vietnamese vluchteling die ik goed ken, heeft me nooit een woord verteld over de verschrikkelijke bootreis die hij mee gemaakt heeft. Nooit over zijn gevangenschap in een communistische heropvoedingskamp. Alleen indirect: dat de rijst die hij mondjesmaat kreeg geen vitamine B meer bevatte omdat de rijst op de binnenplaats lag in de volle zon, maanden lang. Een verhaal ontdaan van emoties, omdat de emoties te sterk zijn.

Ik heb in mijn jeugd steeds gedacht dat er weer een oorlog zou komen in Nederland. Ingrijpende boeken las ik mijn jeugd en ik dacht: dit kan zomaar weer gebeuren. Maar het gebeurde niet. De EU kwam, de welvaart kwam. Binnen de EU maakte men zich druk over handel niet over oorlog. De generatie die de laatste oorlog had meegemaakt die zette zich in om het te voorkomen die verschrikking. Ik dacht op den duur: gelukkig, de oorlog komt niet, we kunnen strijden voor welvaart voor allemaal. Daar kan ik me voor inzetten.

Maar nu zegt een Belgische jonge professor, Jonathan Holslag naar aanleiding van de gebeurtenissen in Europa, de afbraak van de EU: alle tekenen wijzen er op dat er een oorlog komt. Ik kan niets verzinnen tegen zijn argumenten. We komen weer in een situatie dat de oorlog in Europa, in Nederland onvermijdelijk is geworden. De EU hield de volken bij elkaar, nu dit uit elkaar valt door populisten en een anti-Europa mentaliteit, verandert dit. Er is niemand die het kan voorkomen, alleen God. Hij heeft verdriet over de oorlog, maar de mensen willen het ondanks alles, ondanks God.

In Syrië is het veilig, in Almere is het onveilig. Ja het kan werkelijkheid worden. Het zal onveilig worden in Almere. Nee, ik kan het niet voorkomen, wij kunnen het niet voorkomen.De Eerste Wereldoorlog was niet te voorkomen, de Tweede ook niet. Alles leidde er toe. En geef ik nu de PPV de schuld? Nee, natuurlijk niet, ze willen ook geen oorlog. Het zijn mensen, stuk voor stuk sympathieke mensen. Wilders, ik bid voor hem. Want het is niet niets om zoveel jaren bewaakt te moeten worden omdat mensen je naar het leven staan. Nee, niemand kun je de schuld geven van oorlog, het kwaad zit in ons allemaal. ‘Alle tekenen wijzen er op dat er een nieuwe oorlog komt in Europa’. Het boek van Jonathan Holslag over Europa, ik heb het na een jaar nog steeds niet uit. Het is confronterend.

 

Foto: Aleppo, december 2016. Bron: www.tempsreel.nouvelobs.com